Het mysterie van de bruid en de bruidegom

          

Inleiding

In het Oude Testament zijn veel profetieën, voorschriften en regels vastgelegd die in het Nieuwe Testament geheel of gedeeltelijk zijn uitgekomen of waarvan in het Nieuwe Testament wordt uitgelegd hoe zij in de toekomst vervuld zullen worden. Zo heeft God in het Oude Testament vast laten leggen hoe het huwelijksritueel dient te verlopen. Eeuwen later wordt in het Nieuwe Testament dit mysterie onthuld waarom God dit zo heeft bepaald. Daar kunnen we lezen hoe dit ritueel op deze wijze een prachtige voorafschaduwing (dit betekent iets uit het verleden dat symbool staat voor iets dat later komt) is van hoe God in Zijn grote liefde ons zocht en ons als Zijn bruid wil aannemen. En wanneer wij onze zonden belijden en brengen bij het kruis van Jezus Christus, God ons van harte uitnodigt om deel te nemen aan de hemelse bruiloft in de eeuwigheid! Over dit onderwerp is al veel geschreven, wij hebben ons in dit document beperkt tot de hoofdlijnen en zijn ons bewust dat er nog veel meer vergelijkingen te maken zijn dan wij hieronder beschreven hebben.

Samenvatting:

Welke voorafschaduwingen zien we in de Joodse huwelijksceremonie en de hemelse bruiloft:
Joodse bruiloft *)  Nr.                                                         Hemelse bruiloft Nr.
Op zoek naar de bruid 1                                                Wil jij de bruid zijn? 11
De jongeman staat voor de deur 2                              Jezus klopt op jouw deur 12
De bruidsschat 3                                                            Jezus’ offer voor ons 13
Huwelijkscontract / huisregels 4                                 De Bijbel als richtlijn voor ons leven 14
Geschenken 5                                                                 De Heilige geest 15
Drinken van de beker wijn 6                                          Bezegeling van het nieuwe verbond 16
De bruidegom gaat weer weg 7                                   De hemelvaart van Jezus 17
De voorbereidingstijd 8                                                  Intussen, de voorbereiding 18
Ophalen van de bruid 9                                                  De opname van de gemeente 19
De bruiloft van bruid en bruidegom 10                        De Bruiloft met het Lam 20

 

De Joodse huwelijksceremonie

Hoe verliep de oude Joodse bruiloftsceremonie in grote lijnen?
Bruid en bruidegom komen samen in het huwelijk. Het huwelijk is een door God gegeven heilig verbond. Laten we ons eens verdiepen in de Joodse bruiloft. We gaan terug in de tijd, naar de tijd waarin de Heer Jezus op aarde was. We gaan dan bekijken hoe een Joods huwelijk werd gesloten. Een Joods meisje en een Joodse jongen groeiden op bij hun ouders. In veel gevallen kenden zij elkaar als kind niet. Ze wisten beiden dat ze eens zouden trouwen, maar niet met wie. De Joodse maagd zag uit naar de dag waarop ze haar man zou ontmoeten en de dag waarop ze zou trouwen. Als beiden de huwbare leeftijd hadden bereikt konden de voorbereidingen voor het huwelijk beginnen.

Op zoek naar de bruid

1) Meestal zocht de vader van de bruidegom naar een bruid voor zijn zoon en bepaalde uit degenen die hij gevonden had wie hij geschikt achtte. Soms ook koos de zoon zelf zijn vrouw, zoals in geval van Simson (Richt. 14:1-10) en van Jakob (Gen. 29:15-30). Soms maakte de vader gebruik van de diensten van een huwelijksbemiddelaar, zoals Abraham gebruik maakte van de diensten van zijn knecht Eliëzer (Gen. 24). De bemiddelaar was een persoon van hoogstaand karakter en integriteit en daarom de juiste persoon om de geschikte bruid te vinden. Het succes van de zoekactie hing vaak van hem af. De man moest hiervoor op reis gaan naar het meisje dat nog thuis woonde bij haar ouders. De man werd dan binnengelaten in het huis van de toekomstige bruid. En daar, in dat huis, vertelde hij dat hij met het meisje wilde trouwen, of dat hij haar wilde voorstellen aan zijn zoon of aan de zoon van zijn heer.

2) Nadat de eerste ontmoeting van de bruidegom en de bruid had plaatsgevonden en het klikte, dan ging de aanstaande bruidegom met zijn vader naar het huis van de familie van de bruid en waren zij benieuwd of zij binnengelaten zouden worden. Wanneer zij werden binnengelaten, dan betekende dat dat de vader van de bruid en de bruid instemden met het
verzoek om de huwelijksonderhandelingen te starten. Daarnaast betekende dat dat de aanstaande bruid de maaltijd had voorbereid.                                                                                                                                                                                                        

3)  De bruidegom moest dan een kostbaar geschenk (de mahor) aanbieden. Het moest kostbaar zijn, want het diende om te laten zien hoeveel liefde hij voor het meisje voelde.

De bruid, de Kallah

4) Daarna kreeg zij de huisregels (de Ketoeba) van de bruidegom. En vroeg hij aan het meisje of zij zijn vrouw wilde worden. Zij moest dan kiezen, ook al kende zij de jongeman soms niet of nauwelijks: moest alles achterlaten wat ze kende en haar vertrouwd was? Moest ze haar familie en vrienden en haar ouderlijk huis verlaten om te gaan naar een voor haar onbekende
plek?

5) Als ze ‘ja’ zei werden er geschenken overhandigd.

6) Vervolgens dronken bruid en bruidegom samen van een beker wijn om dit verbond, dit “ ja”, te bekrachtigen (dit heet de Kiddoesjim). De bruidegom zei dan ook dat hij deze beker niet meer zou drinken totdat ze elkaar weer zouden zien. Vanaf dat moment viel zij officieel niet meer onder haar ouderlijk huis: bruid en bruidegom waren dan officieel aan elkaar verbonden. Ook werd er een zegen over hen uitgesproken. Zij was vanaf dat moment de ‘kallah’, de bruid.

De bruidegom, de Chatan

7) En hij was vanaf dat moment de ‘chatan’, de bruidegom. Voor de omgeving golden zij als zijnde getrouwd op grond van hun gelofte. Wanneer de overeenkomst was verzegeld nam de bruidegom afscheid van de bruid en vertrok hij.

De bruidegom gaat weer weg

8) De bruidegom keerde terug naar het huis van zijn vader en dat markeerde het begin van het van elkaar gescheiden zijn. Beiden woonden dan voor ongeveer twee jaar in hun eigen ouderlijk huis. De bruidegom gebruikte deze tijd om een woning voor de bruid te maken. Volgens de wet in Israël moest het huis dat hij maakte minstens net zo goed zijn als het huis
waar zij vandaan kwam. Als men in die tijd aan de bruidegom vroeg wanneer de bruiloft er was, zei hij: “Ik weet het niet, mijn vader weet het.” Voor de bruid was er uiterlijk niets veranderd, ze leefde nog steeds als de dochter in haar vaders huis, maar ze behoorde er niet langer toe. Ze was op dat moment de bruid; toegezegd aan de bruidegom. Terwijl zij uitzag naar de komst van de bruidegom, bereidde zij zich voor door haar bruidskleed klaar te maken, haar uitzet voor te bereiden en leerde de huisregels voor hun huwelijk uit haar hoofd. Verder nam ze een ceremonieel reinigingsbad in stromend water. Dit bad symboliseerde een afscheiding van haar oude leven en het begin van haar nieuwe leven met haar man. Met olijfolie geolied, met parfum besprenkeld, gekleed in de mooiste kleding met een schitterende bruidstooi op haar hoofd zag zij er uit als een koningin. Ook koos ze tien vriendinnen uit die de bruidegom opwachten.

Ophalen van de bruid

Wanneer het huis dat de bruidegom had gebouwd voor zijn bruid klaar was, kwam de tijd van voorbereidingen ten einde. Zijn vader had dan het huis al geïnspecteerd en goedgekeurd, waardoor hij toestemming had gekregen om de bruid te gaan halen. Hij kleedde zich in zijn mooie bruidegomskleding van fijn linnen en hij droeg een garlin op zijn hoofd; hij was gekleed als een koning. Het was de dag van zijn huwelijk, de Chatoena. De bruidegom, vergezeld door zijn vrienden, die ook de Sjofarbliezen (zodat de bruid op tijd kon horen dat de bruidegom in aantocht was), ging op reis naar het huis van zijn bruid. Zij planden hun reis zó dat ze in de nachtelijke uren aan zouden komen bij het huis van de bruid. De vrienden droegen fakkels en samen zongen zij liefdesliederen en liederen tot eer van God. De bruid wachtte op de bruidegom. Eens was ze dochter, op dat moment was ze de bruid. Haar vriendinnen keken uit naar de eerste tekenen dat de bruidegom zou komen. Sommigen stonden buiten, met hun lampen aan, zodat zij de bruidegom eerder zouden zien aan komen. Als zij in de verte het geluid van de Sjofar hoorden, het licht van de toortsen zagen en het geluid van het gezang hoorden riepen zij: “Zie, de bruidegom komt!” De bruidegom en zijn mannen naderden het huis. Bij aankomst bij het huis van de bruid ging de bruidegom haar huis binnen en nam haar snel, als in een flits, mee naar buiten.

Afscheid

9) Daarop werden beiden opgetild door de vrienden en in een draagstoel gezet, waarna een processie begon van het huis van de bruid naar het huis van de bruidegom. Toortsen gaven hun flakkerend licht en vele vrienden droegen de stoelen en zongen. De stem van vreugde en blijdschap, de stemmen van de bruid en de bruidegom werden gehoord, met muziek en liederen van vreugde die weerkaatsten tegen de muren van huizen waarlangs zij trokken.

De bruiloft

10) Hun draagstoel werd neergezet en ze liepen samen naar de entree van het huis. De bruidegom droeg zijn bruid over de drempel en zij werden overspoeld met zegenwensen en verwelkomingen. Als ze binnengetreden waren, begon er een huwelijksfeest dat zeven dagen duurde. In of buiten het huis was voor hen een ruimte genaamd de choeppa (huwelijksbaldakijn), het symbool van de eenwording van bruid en bruidegom. Beiden zaten daar onder
de choeppa als een koning en koningin terwijl om hen heen het feest gevierd werd. Zij dronken een glas wijn, symbool van hun eenheid sinds de dag dat zij elkaar trouw beloofden bij hun eerste geheime ontmoeting. Tijdens de zeven dagen van het
feest kwam er een moment waarop zij samen wegglipten naar de kamer van de bruidegom. Daar gaven zij zich aan elkaar en de twee werden één. Aan het eind van de zeven dagen kwam er een groot bruiloftsmaal voor alle genodigden.

Wat betekent dit verhaal voor ons?

Deze liefdesgeschiedenis is een schaduwvertelling. Het begint met de chatan, de Bruidegom. Hij, Die vanaf het begin is. Door Wie alles is gemaakt. Zoals de vrouw uit de zijde van de man genomen werd, zo kwam uit Hem het universum voort. Hij is de bron van alle liefde, zonder Hem zou alles zinloos zijn. Wie is de Bruidegom? De Bruidegom is Jezus Christus. Het woord ‘bruidegom’ in het Hebreeuws betekent letterlijk: hij, die verenigt in liefde. Hij is Degene Die er zó naar verlangt Zijn Gemeente, de ‘vrijgekochten’, met Zichzelf te verbinden in liefde.

 

Maar wie is dan de bruid?

11) Nu, zij is hier. Je kunt de Bruidegom niet zien, maar de Bruid is gewoon hier, te midden van Israël en de gelovigen uit de heidenen. De stem van de Bruidegom klonk tot het hart van de Bruid en nodigde haar uit: ‘Ja, wil jij mijn Bruid zijn?’ En de Bruid hoorde Zijn stem en beantwoordde Zijn vraag. Of je nu een man bent of een vrouw, oud of jong, rijk of arm, met
een hoge status of onbelangrijk: jij behoort tot de Bruid, als je Zijn stem hebt gehoord en als jij hebt ingestemd. Kun jij je voorstellen hoe diep teleurgesteld en gekwetst de Bruidegom is wanneer je weigert?

JIJ bent Mijn bruid, zegt Christus. Ik kende je al voor je bestond; ik riep je tot dit leven. IK ken je helemaal: je hart, je zwakheid, je angsten en ik ken je geheimen; de dingen die je wilt verbergen. Maar toch houd ik van jou! Ik ben de Bruidegom van jouw ziel.

Het mysterie

12) Er is dus een bruidegom en er is een bruid. En het mysterie begint als beiden wonen in hun eigen huis. Maar de Bruidegom in Zijn huis verlangde zo naar jou, daarom verliet Hij zijn huis, kwam en zocht jou. En waar je ook was en waar je ook woonde; Hij vond je. Op een dag hoorde je de klop op de deur en het bleek de Bruidegom te zijn. Ook als je Hem niet wilde kennen: Hij staat aan de deur en Hij klopt! In Openbaring 3:20 staat: ‘Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Als iemand Mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en de maaltijd met hem gebruiken, en hij met Mij.’                              In Hooglied wordt op een poëtische wijze beschreven hoe diep God naar Zijn bruid verlangt.

 

De stem van de Bruidegom klinkt ook nu met de woorden van Hooglied 2:10-14:

Mijn lief roept mij toe: ‘Sta op, vriendin! Mooi meisje, kom!
Kijk! De winter is voorbij, voorbij zijn de regens, weggegaan.
De bloemen zijn verschenen op het veld, nu breekt de zangtijd aan,
het koeren van de duif klinkt op het land. De vijgenboom is al vol vruchten,
de wijnstok rankt en geurt. Sta op, vriendin, Mooi meisje, kom!
Mijn duif in de rotskloof, verscholen in de bergwand,
laat mij je gezicht zien, laat mij luisteren naar je stem,
want je stem is zo lieflijk, je gezicht zo bekoorlijk.’

De Mahor (bruidsschat)

13) En zoals de voorschriften luiden moet de Bruidegom een offer meebrengen voor de bruid. Een geschenk, waaruit Zijn liefde blijkt. En dus, tweeduizend jaar geleden, gaf de Bruidegom voor ons het grootste geschenk. Geen zilver of goud, maar Hij gaf Zijn eigen leven. Hij betaalde met Zijn leven voor Zijn Bruid. Een grotere gift is niet denkbaar. In Petrus 1:18-19 lezen we immers: ‘U weet immers dat u niet met zoiets vergankelijks als zilver of goud bent vrijgekocht uit het zinloze leven dat u van uw voorouders had geërfd, maar met kostbaar bloed, van een lam zonder smet of gebrek, van Christus.’ Johannes onderschrijft dit met: ‘Toen Jezus van de zure wijn had gedronken zei hij: Het is volbracht.’ Hij boog zijn hoofd en gaf de geest.’ (Johannes 19:30). Jezus’ woorden ‘het is volbracht’ zijn een afleiding van wat een joodse bruidegom tegen zijn bruid gaat uitspreken. In het Hebreeuws, is het grondwoord voor volbracht ‘ka'lal’, wat betekent volledig, perfect voldaan, of volbracht. Dit woord heeft dezelfde wortel als kallah (bruid). Met het sterven bezegelde Jezus met Zijn stervenswoorden de huwelijksovereenkomst met Zijn geliefde, door Zijn bloed. De prijs voor de bruid is door Jezus betaald.

En de Bruidegom zou kunnen zeggen: “Ik houd van jou met een eeuwigdurende liefde. Er zal nooit een einde komen aan Mijn liefde voor jou. Mijn gift is Mijzelf. En hoe moeilijk je het misschien te begrijpen vindt of hoe onwaardig je jezelf misschien ook vindt tegenover zulk een gift: Ik houd van je en Ik heb dit voor jou over gehad. Al was je de enige geweest in dit universum: Ik zou jou nog steeds de gift van Mijn leven schenken!’. Je zult nooit meer ‘alleen’ of ‘verlaten’ of ‘ongewenst’ genoemd worden. Niet langer zal je verdrietig zijn, maar je zult je verheugen en je geliefd weten. Als je eens twijfelt omdat je Me niet ziet, kijk dan naar Mijn bruidsgeschenk voor jou! Het toont mijn liefde voor jou. Een oneindige liefde!”

De bruidegom overhandigt het huwelijkscontract aan de bruid

14) Zoals de bruidegom zijn huisregels en (erf)rechten geeft aan de bruid en de bruid dan beslist of zij zijn regels en (erf)rechten accepteert, zo heeft God ons de Bijbel gegeven als de richtlijn voor ons leven. Wanneer we Hem aannemen en Zijn woord als richtlijn voor ons leven aanvaarden, worden we tegelijk mede erfgenaam van de Vader.

De bruidegom geeft kostbare geschenken aan de bruid

15) Zoals de bruid hierna kostbaarheden ontvangt van de bruidegom, ontvangen allen die Jezus hebben aangenomen de Heilige geest die hen wil leren, bemoedigen en troosten. Toen wij het woord van de waarheid, het evangelie van onze redding hoorden en Jezus aangenomen hebben als de Heer over ons leven werden wij verbonden met Jezus. ‘Want ik heb u verbonden aan één man, om u als een reine maagd voor Christus te stellen’ (2 Korinthe 11:2). De bruidegom moest zijn bruid vragen of ze met hem wilde trouwen. Dat heeft Hij gedaan. Hij vroeg haar alles te verlaten wat haar in dit leven dierbaar en bekend was. En hoewel de bruid het soms moeilijk heeft, wordt ze door de Bruidegom bemoedigd wanneer hij haar b.v. vraagt: “Wil je de Mijne zijn? In goede en in kwade tijden; Ik zal je steunen. Je mag altijd bij Me zijn en je mag Mijn Naam dragen. Ik beloof van je te houden, je te beschermen, je te bemoedigen, je last te dragen. Ik zal je leiden en je God zijn, je troosten onderweg en -wat er ook mag gebeuren. Ik zal je nooit verlaten.” 

16) Hun gedeelde beker met wijn bij de verlovingsceremonie symboliseert het verzegelen van hun huwelijksovereenkomst in het bloed. Het verloofde paar is nu voor de wet aan elkaar verbonden, ondanks dat het huwelijk nog niet heeft plaats gevonden. Zo was Maria met Jozef verloofd. Zo lezen we in Lucas 22:18 dat Jezus tijdens de laatste Pesachmaaltijd zei: ‘…. deze drinkbeker zal ik niet meer met jullie drinken tot ik haar met jullie nieuw zal drinken in het koninkrijk van God!’ Dat wil zeggen dat wanneer wij verenigd zijn met God en Jezus, we die beker met Hem op het grote bruiloftsfeest zullen drinken!
Wanneer wij bij het avondmaal de brood en de wijn nuttigen, belijden wij daarmee onder andere dat wij van Christus zijn, wij zijn niet meer van onszelf, maar van Christus, Hij heeft ons gekocht met Zijn bloed. Zoals God Zichzelf heeft ‘verloofd’, heeft verbonden met Israël op de berg Sinaï, is de gelovige met Jezus ‘verloofd’ door Jezus aan te nemen als Messias en Verlosser in je hart en je leven.

De hemelvaart van Jezus

17) Lucas 24:50-51 verteld ons hoe Jezus naar Zijn Vader ging: ‘Hij (Jezus) leidde hen (de discipelen) naar buiten tot bij Bethanië. En Hij hief Zijn handen op en zegende hen. En het geschiedde, terwijl Hij hen zegende, dat Hij Zich van hen verwijderde. En Hij werd opgenomen in de hemel.’ Ondanks dat Jezus in de hemel is, kunnen wij door de Heilige Geest toch met Jezus verbonden zijn. De bruiloft komt nog, maar Bruid (de Gemeente) en Bruidegom horen nu al bij elkaar. Blijf dus bij je eerste liefde; de Bruidegom aan Wie je je hart hebt gegeven. Blijf puur en rein. Hoewel nog in de wereld, zoals de toekomstige bruid nog woont in het huis van haar vader, ben je dan niet meer van de wereld: je behoort Jezus Christus toe! Je ziet Hem niet, maar mag weten dat Hij naar Zijn Vaders huis is gegaan om voor jou een plaats klaar te maken.

Wachten en uitzien

En jij, wanneer je Jezus hebt leren kennen en Hem hebt aangenomen als jouw Verlosser en Heer: jij mag wachten op de
beloofde dag dat de Bruidegom zal komen. Je bent anders dan de mensen om je heen: jij bent de Bruid, hoewel nog niemand het kan zien. Dan leef je in een wereld die vertrouwd is, maar waarin je je soms niet echt thuis kunt voelen. Maak tijd vrij om je voor te bereiden. Ook al duurt het lang voor de Bruidegom komt, pas op dat je waakzaam blijft en Hem blijft verwachten. Laten wij als Zijn Bruid verlangend klaar staan en uitzien naar Zijn komst. Wanneer is die dag? Door dat we intussen veel kunnen leren van Gods feesten, die nu door veel meer christenen begrepen en gevierd worden, kunnen we nu de tekenen die vooraf gaan aan Zijn wederkomst beter onderscheiden.

Dag van Bazuingeschal Jom Troea 

Jom Troea betekent dag van bazuingeschal, dag waarop de Bruidegom terugkomt en Rosj Hasjana hoofd van het jaar ofwel Nieuwjaar. Beide nog niet vervulde feesten worden op hetzelfde moment in het najaar gevierd. Deze dag staat bekend als de lange dag, een algemeen bekend begrip in Israël, omdat er op die dag het eerste sikkeltje van de maan gezien moet worden, lukt dat niet de eerste dag, dan moet dat de dag erop bevestigd worden. Vandaar dat onze bruidegom ook zei in Mattheüs
24:36: ‘de dag nog het uur is bekend’  Deze bijzondere lange dag gaat ook gepaard met het blazen van de Sjofar, wel honderd keer achter elkaar! In 1 Korinthe 15:52 leert Paulus ons: ….in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, wanneer de bazuin het einde inluidt. Wanneer de bazuin weerklinkt, zullen de doden worden opgewekt met een onvergankelijk lichaam en zullen ook wij veranderen.’ De honderdste toon van de Sjofar is ook de langste van allemaal, vandaar dat het bij dit feest ook gaat om de laatste bazuin.

Intussen…

18) Wij, Bruid en de Bruidegom, zijn nu nog fysiek gescheiden van elkaar. Niet zozeer door afstand, maar omdat er een tijd tussen de verloving en het huwelijk hoort te zitten waarin beiden druk bezig zijn met hun toekomstig huwelijk. Verbonden door de sterkste liefdesband die je maar kunt denken. Alles wat je in dit leven meemaakt, goed zowel als kwaad, dienen om jou te vervolmaken, want de Heer doet alle dingen medewerken ten goede. Je bent hierom afscheid te leren nemen. Om afscheid te nemen van zonden en verleidingen. En je wordt mooier en mooier. En intussen… Jouw nieuwe huis wordt gebouwd. Het huis van je vader, waarin je nu nog woont, werd gebouwd in zes dagen. Het huis wat voor je wordt gebouwd, daar wordt al tweeduizend jaar aan gewerkt! Verheug je erop! Het zal al je verwachtingen overtreffen!

Wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en wat in geen mensenhart is opgekomen, al wat God heeft bereid      voor degenen, die Hem liefhebben. (1 Korinthe 2 vers 9)

De opname (De bruidegom haalt de bruid)

19) Als Hij terugkomt dan komt Hij snel en onverwachts. Opeens is er iemand, die oplette en die roept: ‘de Bruidegom komt!’. Je hoort het geluid van de sjofar. En dan hoor je Zijn stem: ‘sta op geliefde Bruid.’ Jezus zegt in Mattheüs 25: 6,7 : ‘  op een uur dat u het niet weet Paulus schrijft in 1 Korinthe 15:52:‘(...) in een ondeelbaar ogenblik, met de laatste bazuin zullen zij veranderd worden.’ Het is om deze reden dat Yeshua ons in Mattheüs 23:39 dit vertelde, ‘Ik verzeker jullie: vanaf nu zullen jullie mij niet meer zien, tot de tijd dat je zult zeggen: “Gezegend hij die komt in de naam van de Heer!”’ Hij verwees daarbij naar deze huwelijksgewoonte. 1 Thessalonicenzen 4:16,17 zegt: ‘Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen worden weggevoerd op de wolken en gaan we de Heer in de lucht tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn.’ En dan zullen Zijn vrienden (engelen) je dragen naar Hem toe; Hij stond al bij de voordeur. Dan hoor je Zijn stem die zou kunnen roepen: Kom, mijn geliefde!’ Er is geen angst. Je zult gedragen worden naar je Bruidegom en samen met Hem in processie naar Zijns Vaders Huis gaan. Als je omkijkt naar het huis waar je woonde zou Jezus kunnen zeggen: ‘Dat is niet langer je huis. Eigenlijk was het nooit je huis, maar de plaats van je opleiding en voorbereiding. Je gaat nu van onvolmaakt tijdelijk naar de volmaakte eeuwigheid.’

De huwelijksplechtigheid en je nieuwe vaderland

20) Openbaring 19:6-9: ‘En ik hoorde zoiets als een geluid van een grote menigte en als een gedruis van vele wateren en een geluid als van zware donderslagen: Halleluja, want de Heere, de almachtige God, is Koning geworden. Laten wij blij zijn en ons verheugen en Hem de heerlijkheid geven, want de bruiloft van het Lam is gekomen en Zijn vrouw heeft zich gereedgemaakt. En het is haar gegeven zich met smetteloos en blinkend fijn linnen te kleden, want dit fijne linnen zijn de gerechtigheden van de heiligen. En hij zei tegen mij: Schrijf: Zalig zijn zij die geroepen zijn tot het avondmaal van de bruiloft van het Lam. En hij zei tegen mij: Dit zijn de waarachtige woorden van God.’ Als je in Zijn land aankomt zul je van de ene verbazing in de andere vallen. Dit koninkrijk zal zo mooi zijn! Het overtreft al je dromen! Overal is rust en blijdschap; alle angst en alle zorgen zijn van je afgevallen. Daar heeft de Bruidegom de sluier van je weggenomen. Je ziet zijn ogen, Zijn bewondering. Jouw schoonheid vult de zaal. Want ‘kallah’ betekent niet alleen ‘bruid’; het betekent ook ‘de perfecte’. In het oog van de Bruidegom ben jij de mooiste die er is. Jij moet jezelf nu leren zien zoals Hij jou ziet. Samen heffen jullie onder de choeppa het glas wijn van jullie verbond en Hij zal zeggen: Wij hebben elkaar onze liefde beloofd en nu drinken we de
beker van vreugde.’ En je zult één worden met je Bruidegom; samen in één Geest. Alles wat je vroeger van Hem scheidde, is nu weg en je ervaart het mysterie van de eenwording met Hem, die jou zo liefheeft. Jij werd geschapen met maar één doel: Zijn liefde.

‘Mannen, hebt uw vrouw lief, evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft, om haar te heiligen, haar reinigende door het waterbad met het woord, en zo zelf de gemeente voor Zich te plaatsen, stralend, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, zó dat zij heilig is en onbesmet.’ (Efeziërs 5 vers 25-27)

 

De Geest en de bruid zeggen: ‘Kom!’ (Openbaring 22 vers 17)

 

Vragen om samen te bespreken:

# Wat zegt het jou dat jij nu al de bruid van Jezus Christus bent?
# Voel jij je thuis in deze wereld?
# Wat zegt het jou dat God de Joodse bruiloft als voorafschaduwing ingesteld heeft voor de hemelse bruiloft?
# God heeft alles in perfectie gemaakt en bedacht; is je besef naar God toe hierdoor veranderd of gewijzigd?
# Heb je meer vertrouwen gekregen of juist nog meer ontzag? Zo ja waarom?
# Wat zegt jou de laatste tekst (Efeziërs 5 vers 25-27) waarin wij worden opgeroepen elkaar lief te hebben zoals Christus ons      heeft liefgehad?

Bronnen:
Met toestemming gedeeltelijk overgenomen van Appie http://appie.abspoel.nl/het-mysterievan-de-bruid-en-de-bruidegom/
Arno Lamm, – Wake Up!
NBG – www.debijbel.nl/onderwerpen/feestkalender
Wim Jongmanhttp://www.wimjongman.nl/Bijbelstudie/Bijbelstudie/Meerstudie/Hemelse_huwelijk.html
El Shaddai Ministeries
De werkgroep Israël van Baptisten gemeente De Rank.